Tef

Milli müzik medeniyetinin tarihi inkişaf döneminde kendine özgü yeri olmuş vurmalı çalgılardan biri de teftir. Orta çağ müzik meclislerini tefsiz düşünmek imkânsız. 

Minyatür sanat eserlerinde tasvir edilmiş saray müzik meclislerinde çeng-ney-tef, berbet-çeng-ney-def, ney-tambur-def gibi alet gruplarında tefin özel yeri olmuştur. 

Sağanağına dört yerden her birinde bir çift bakır camlar sabitlenir. Bu da idiomembranlı enstrümanın ses rengini sağlar. Çanağı ceviz, ön kısmı ise balık derisinden yapılıyor. Tef’in çapı 250-260 mm, çanağının kalınlığı 45-50 mm’dir.

Günümüzde nadiren kullanılır.